Alles wat met Joke mee moet in de koffer ligt klaar. De bel gaat. "Even een pakje voor Kaapstad, kan nog wel mee hé?" De bel gaat weer. De zelfde vraag. De telefoon gaat. 'Wanneer kan ik langs komen om een pakje te brengen?" Weer gaat de telefoon. Nu zijn het lieve groetjes die mee moeten. En goede wensen voor de reis. Allemaal geen probleem. Maar bij het pakken moet er gebruik gemaakt worden van de goede raad van Anneke: "Als de koffer niet dicht wil, ga ik er gewoon op zitten." Dan lukt het nog niet. Nog even schudden en herschikken en dan lukt het. Gelukkig is er ook nog handbagage. Daar past nog een heleboel in.
Nog even dit en nog even dat en de dag vliegt voorbij.Weer gaat de bel: "Alstublieft meneer, bloemen voor u." Gelukkig, die hoeven niet in de koffer, want ze zijn voor ons. Bedankt collega's! Daar worden we blij van. Ze krijgen een mooi plekje.
Reacties
Een reactie posten