Als ik weer wakker ben, dan hoop ik broccoli (oerwoud
vanaf grote hoogte) te kunnen zien. Helaas is het bewolkt. Later zie ik het wel
zo nu en dan tussen de wolken door. Het is heel erg fijn, door de grote hoogte van 10668 meter.
Bij de monding van de Congo rivier vliegen we een stuk
boven de Atlantische Oceaan. Ik zie schepen varen. Ik had gehoopt op een blik
op Kinshasa, maar dat gaat niet door. Dit is een leuke verrassing. En we zijn
over de helft.
Meteen erna trekt de lucht weer dicht. Er komen schaduwen
op de vleugel van het toestel. Dat betekend dat de zon in het westen staat en
gaat zakken. Dat betekend ook dat we een heel eind op weg zijn. Nog maar
3000km.
Sinds de monding van de Congo rivier vliegen we langs de
kust, boven zee. Ik zou het kunnen zien als er geen wolken waren.
Als we halverwege Angola weer boven land vliegen, zijn de wolken weer weg. Ik zie bergen en wegen. Een brede rivier die door het land slingert. Het wordt donker. Beneden zie ik auto’s met lichten aan. We passeren de grens met Namibië. Een groot licht vlak beneden geeft de Etosha pan! Ondertussen is het -57 graden Celsius buiten. Binnen is het warmer gelukkig.
Dan kort na elkaar twee plekken met lichten. Okahandja en Windhoek, met het vliegveld er achter.
Als we halverwege Angola weer boven land vliegen, zijn de wolken weer weg. Ik zie bergen en wegen. Een brede rivier die door het land slingert. Het wordt donker. Beneden zie ik auto’s met lichten aan. We passeren de grens met Namibië. Een groot licht vlak beneden geeft de Etosha pan! Ondertussen is het -57 graden Celsius buiten. Binnen is het warmer gelukkig.
Dan kort na elkaar twee plekken met lichten. Okahandja en Windhoek, met het vliegveld er achter.
 |
| Uitzicht op Muizenberg en Mitschells plain. |
Dan kan ik nog iets zien van Mariental en het word weer
mistig.
Als we dichter bij Kaapstad komen gaan we dalen. Ik zie de eerste lichten. Van de hoogte van het vliegtuig en de afstand tot het vliegveld, leid ik af dat we een bocht over de Valsbaai gaan maken en over Khayelitsha de landing inzetten. Ik zie Somerset West, Simonstown, Muizenberg en Mitschells plain. We gaan de N2 over en dan raken we de grond.
Als we dichter bij Kaapstad komen gaan we dalen. Ik zie de eerste lichten. Van de hoogte van het vliegtuig en de afstand tot het vliegveld, leid ik af dat we een bocht over de Valsbaai gaan maken en over Khayelitsha de landing inzetten. Ik zie Somerset West, Simonstown, Muizenberg en Mitschells plain. We gaan de N2 over en dan raken we de grond.
Ik ben in Kaapstad.
Nu nog in de rij voor de douane, de koffer van de band
halen en dan…. In de gang naar de douane zie ik drie vrouwen staan zwaaien, ze
komen mij halen! Natuurlijk zwaai ik terug.
Douane is lange rij met schuifelen. De koffer is er zo en de doos met spullen is er ook gelijk. Door naar de vrouwen. Zij bepalen wie ik eerst knuffel. Hartmut is er ook blij om dat ik er ben.
Douane is lange rij met schuifelen. De koffer is er zo en de doos met spullen is er ook gelijk. Door naar de vrouwen. Zij bepalen wie ik eerst knuffel. Hartmut is er ook blij om dat ik er ben.
In de auto naar Wijnberg en dan is de dag lang genoeg geweest. Eindelijk weer
samen slapen.
Reacties
Een reactie posten