We
gaan terug naar Kaapstad, om de roadtrip te beëindigen. We zijn er niet moe van
of zat van. Ook is het geld niet op, maar de tijd die we er aan willen
besteden. We willen Sophie graag weer zien en in Kaapstad nog wat dingen
beleven.
We staan vroeg op en
pakken al onze spullen in. Afscheid nemen op Betel farm. De boer weet dat we om
8 uur vertrekken, hij heeft haast gemaakt met zijn eerste ronde langs het vee.
Nog even kletsen. Samen bidden en danken en dan gaan we op pad. Het is best een
afstand naar Kaapstad, toch nemen we even de tijd om in Garies de toeristestal
te bezoeken. Het is een heel grote ruimte met veel dingen te koop en info over de
omgeving. Verder is er een goede keuken. Daar maken we gebruik van. ‘Ou man se
sonschijn ontbijt.’ Lekker. Afrikaans ontbijt is met worst, gebakken ei en
spek. Daar kan nog een tomaatje bij of een hamburger en eventueel brood. Soms
zoveel dat ik het niet op kan. We laten Garies achter ons en maken vaart om in Kaapstad te komen. Bij Klawer nemen we de oude weg naar Clanwilliam. Dit heeft twee redenen.De eerste is dat er overal roadstops zijn, vanwege wegwerkzaamheden. Als je vooraan staat, moet je minstens 10 minuten wachten en het zijn er een heel stel. We hebben nog geluk dat ze vandaag niet aan het rotsen opblazen zijn, want dan staat alles stil.
De andere reden is dat we nog sinaasappels mogen halen op Vrede-Oord. En Vrede-Oord ligt aan de andere kant van de Olifantsrivier. Klawer ligt nog 50 km van onze bestemming in Clanwilliam, maar er ligt een weg en die is vast bijzonder. Hij loopt langs diverse citrus farms, langs ruige bergwanden, diepe kloven en langs de olifantsrivier. We gaan er voor. Wat er meer komt is bonus. En de bonus is groot. Prachtige planten, enorme vergezichten, een stuwdam met sluizen, paden zo smal dat je echt niemand kunt passeren. Een tegenligger die we op een plekje passeren waar het net wel kan, vraagt of alles in orde is. Ja meneer alles is oké. Goede reis verder en daar gaat het weer. Draaiend rond rotsen en bergstroompjes. Dan is er opeens een vakwerkbrug over de Doornrivier. Prachtig en over een behoorlijke stroom. We genieten er de hele 50 km van. Opeens is het bord: ‘Einde gravelweg’. Das nou jammer, het rijdt zo heerlijk en je komt er zo weinig tegenliggers tegen.
Maar wij komen aan op Vrede-oord voor de sinaasappels. De ontvangst is
hartelijk. We krijgen de beloofde
nieuwe volle zak met sinaasappels. We kletsen nog even, slaan de aangeboden
koffie af en gaan weer verder. Een
goed adres! http://www.vredeoord.co.za/vlaams/index.htm
Nu gaan we de N7 naar
Kaapstad weer op. We zijn onder de indruk van de wegwerkzaamheden. Langs de weg
liggen enorme opgeblazen stukken rots. Er staat veel materieel langs de weg en
er werken nog meer mannen en vrouwen om het allemaal voor elkaar te maken.
We hebben nog een paar
roadstops tussen de citrus velden en de bergen, passeren de Piekenierspas en
dan zijn we opeens in een andere wereld. Het land is hier glooiend en er zijn geen
citrusbomen meer. Hier begint het akkerbouw gebied met koren, koolzaad en
aardappels. In Piketberg nog even een ijsje eten en dan door naar Kaapstad. Net
voor de spits aan komen we in Wijnberg aan. We zijn weer thuis bij Anneke,
Hartmut en Sophie. Er mag weer geklust worden.
 |
| Retour Kaapstad |
Reacties
Een reactie posten