We durfden het niet te geloven, en toch: We gaan!!!

De afgelopen tijd was enorm hectisch. Veel ups en downs. We gingen er diep door. We hadden gesprekken met een hulpverlener en een berg emotioneel zwaar huiswerk daarvoor.

We hadden gesprekken met Christ’s Hope. Alles werd heel zorgvuldig voorbereid. We richten een Thuis Front Commissie op, waarvan de leden:
-Meedenken en meebidden,
-Een luisterend oor vormen,
-Onderling overleggen over te nemen stappen,
-Financieel en zakelijk onze belangen beheren,
-Contact houden met de Kerk,
-Contact houden met Christ’s Hope Nederland.

Verder waren we druk met het halen van inentingen en andere bewijsstukken, het afsluiten van het werk op school, het organiseren van afscheid en vluchten.
Dat gaf best wel weer stress en drukte. Het zal toch niet weer fout gaan?
Pas als we vliegen zijn we echt rustig. En dat gaan we de komende week doen. De tickets zijn geboekt. We vliegen donderdag vanaf Keulen/ Bonn naar Windhoek, waar we vrijdag in de loop van de morgen aankomen. Een nachtvlucht dus. Een vlucht van 10 en half uur. En dan gaat het beginnen.
Wat een opluchting. Wat een zegen!
Over 3 maanden komen we terug om echt afscheid te nemen.

Nog een afscheidscadeautje

Het laatste invaluren briefje, met diverse aanpassingen over de dag

We gaan naar Namibië