Toch weer Afrika

Deze blog begon toen onze eerste kleindochter werd geboren. Sophie is geboren in Kaapstad in 2014 en dat was voor ons de reden om net als in 2013 naar Afrika te vliegen. Om onze belevenissen te delen, begonnen we met deze blog.
Na een paar jaar van stilte kwam ‘TochWeerAfrika’ weer tot leven, want we gingen ‘TochWeerAfrika’ bezoeken. Maar nu om hulp te verlenen aan hen die het minder hebben. De ondertitel ‘Dienstbaar in Afrika’ kwam erbij. Na vele avonturen en belevenissen…..

Als je gezond bent, als het goed gaat dan is geloof en vertrouwen makkelijk. In dat vertrouwen maakten we plannen voor Namibië. We kwamen grote problemen tegen op onze weg. Echter het vertrouwen heeft stand gehouden en daardoor gaan we nu. De afstand tussen Nederland en Namibië is groot, daarom gaan we vanaf nu DV 16 maanden weg, zonder verlof in Nederland.

 Namibië is enorm groot, 20 keer zo groot als Nederland, maar heeft slechts 3 miljoen inwoners.

Christ’s Hope heeft care-centra in Oshikuku in het noorden (700km), in het centrale Okahandja, in Rehoboth (200km) en het zuidelijke Keetmanshoop (600km). De afstanden zijn dus enorm.

Okahandja ligt op een belangrijk punt in Namibië. Een kruispunt van wegen en daardoor een centrum van activiteit.

In Okahandja, wonen wij in het centrum en dichtbij de winkels en het spoor. Op twee andere plekken, op de Ark en de Rock, zijn care-centra.

Okahandja ligt midden tussen de bergen. De meeste wegen in Namibië zijn gravelwegen, die wel goed vlak en breed zijn. Een snelheid van 80-90 km/uur is goed mogelijk.

Rivieren in Namibië staan meestal droog, 95% van de tijd. Heel soms stromen ze en dan is dat nieuws. De stroming is dan sterk, maar duurt hooguit een paar dagen. Het water bereikt heel soms een binnenmeer, de zee of een stuwdam. Het meeste water zakt de grond in en wordt met boorgaten opgepompt bij de boerderijen. Het water van de stuwdam wordt gebruikt voor drinkwater en bevloeiing. Water is zo een dagelijks item in Namibië. De mensen zijn blij en dankbaar als het regent.

Een care-centrum, waar schaduw is en waar voedsel wordt verstrekt, waar ongeveer 50 kinderen leer ondersteuning krijgen, leren wie ze zijn en waar de een stuk liefde en vreugde krijgen. Er is overleg met de scholen over wat de leervraag bij de kinderen is. Ook krijgen ze les in ‘Genesis-design’, over wie ze zijn en wat ze kunnen doen om een goed leven te leiden.

Een team van caregivers, leidinggevenden, cleaner en kok van een care-centrum. Zij zorgen met elkaar voor het draaien van het care-centrum.

Lege stellingen, ze hebben bijna niks om er in te zetten. Wij zijn een actie gestart om hier verandering in te brengen. We willen graag veel spullen in Namibië kopen, om ook de economie daar te steunen. We hebben al een prachtig bedrag om dit werkelijkheid te laten worden. We zijn daar erg blij mee!

Eten met de Caregiver. Voor school komen veel kinderen langs om pap te eten. In de middag krijgen ze opnieuw warm eten. Vaak zijn dit de enige maaltijden die ze krijgen.

 Dit zijn aardappels met een groente/vlees-papje. Vaak is het maïspap met een soepje, maar wel voedzaam.

Deze klas had een afscheidslied voor ons gemaakt/gezongen en erg blij dat ze dit voor ons konden doen.

Dit is de omgeving waar onze kinderen en de caregivers vandaan komen. Een stukje grond, omheind met wat riet, takken en zelfs een blikken plaat als poort. Een bij uitzondering gemetseld hutje, met een minimaal raampje.
Wat je niet ziet: Een grote rommel op het erf, een bijna naakte vrouw die een versleten kledingstuk tracht te repareren, een naakt kindje, een laveloos op de grond liggende man. Troosteloos. Vanuit dat perspectief komen de kinderen bij ons. Er gaat een wereld voor ze open.
Daar is geen elektriciteit, geen stromend water, geen toilet of douche, daar is niks. Onvoorstelbaar. Daar kunnen we nog heel wat bijdragen aan ontwikkeling.

Elke morgen is er teambespreking. Hoe pakken we de lessen aan, welk kind heeft extra ondersteuning, op welke manier nodig, wat is het programma voor de komende dagen enz. Verder is er in de ochtenden tijd voor huisbezoek en schoolbezoek. Tevens worden de leerling-dossiers (op papier) bijgehouden. Samen wordt gebeden om wijsheid.

Joke is enorm druk geweest om alle leerling dossiers in kaart te brengen. Vanuit dat perspectief is de cursus voor de caregivers bijgesteld. Verder is Joke druk geweest met de financiële administratie. Ook daarvoor zal nog een traject volgen van implementatie in de organisatie. Daar ligt dus nog veel werk te wachten.

Door de mannen is een steiger bebouwd en goedgekeurd. Daarna mocht Ties de lampenbak vervangen, voor eentje waarvan wel alle vier lampen wilden branden. Hier zie je ook hoe inventief ze zijn en ook ondernemend. Petje af voor die mannen!

Op de achtergrond een nieuw gebouw, waar opnieuw 50 kinderen kunnen worden opgevangen. Op de voorgrond de kinderen, die nu al baat hebben bij het werk waaraan wij mochten beginnen en waar we de komende 16 maanden in Gods kracht aan mogen werken. Dit alles dankzij de bijdragen van velen.

…. TochWeerAfrika, het is een wonder!