Heimwee

We wonen en werken in Namibië. We hebben er zelf voor gekozen. We zijn blij met het werkvisum wat we hebben. We doen ons werk met plezier. We genieten van mensen en dieren en andere natuur. En ook genieten we ven het leren kennen van de cultuur. We voelen ons hier thuis. We hebben lekker ons eigen plekje, met eigen dingetjes. We kennen mensen in de stad en velen kennen ons en groeten ons. We kunnen onze boodschappen doen en daarvan lekker koken. We werken met leuke mensen, die blij zijn dat we er weer zijn.

Maar waarom kijken we elke zondag op de computer naar een dienst in Hattem?

Waarom kijk ik naar vliegtuigen die naar Europa/ Nederland vliegen vanuit Namibië op een bepaalde website?
Waarom ren ik de trap op naar het balkon als er een KLM vliegtuig precies over Okahandja vliegt?

Waarom wordt ik blij als ik een DAF-vrachtauto tegenkom onderweg?
Waarom gaan we samen naar Dutch King Day in Windhoek?

Waarom worden we een beetje depri als we mooi nieuws uit Nederland horen?

Is dit heimwee?
Wanneer ik op kamp ga met school heb ik op de woensdagavond ook altijd zo’n deprimomentje, evenals wanneer we weer vertrekken vanaf ons kamp.
Ik heb er wat over gelezen en kom tot de conclusie dat dit heimwee zou kunnen worden. Maar, heimwee is er in gradaties en dit is niet ernstig. Wel is het een teken dat er een verlangen is naar het bekende bij al het onbekende en vreemde wat ons hier overkomt.
Natuurlijk zijn er allerlei adviezen te vinden hoe we hier mee om moeten gaan. Een paar van die tips, met onze invulling daarvan:

-Lekker eigen dingen doen = kijken naar activiteiten die je in Nederland ook altijd doet.
-Iets lekkers van thuis eten = Een burger eten bij Rihno’s (met patat uiteraard) Of paaseitjes!
-Zorg voor contactmogelijkheid met Nederland = Facetime met familie
-Accepteer het = erkennen dat het zo is en dat je Nederland en de mensen daar mist.
Dat laatste hebben we maar gedaan en we gaan verder met ons werk.

Denk nu niet dat het heel erg is, maar we willen wel eerlijk zijn.
Natuurlijk missen we Nederland.

Overigens was Dutch Kings Day best leuk. We ontmoeten bekenden, spraken lang Nederlands met ze en leerden nieuwe Nederlandse mensen kennen.
We zongen met een heleboel Nederlanders ons volkslied en aten poffertjes.
De kroketten waren helaas op voordat wij ze wilden kopen.
Wat ik toen heb gegeten? Een lekker stuk vlees, zo van de braai!
En wat at Joke? Een heerlijke cup cake!

Pannenkoeken en poffertjes eten in Windhoek

Tomaten vers uit de tuin, die missen we!

Lekker in het zithoekje zitten, zin in!