Eén van de kinderen op het carepoint zette mij op de foto. |
Eén dag in de week werk ik aan het onderhoud op het 'Internationaal Trainings Centrum' (ITC). Dit is de plek waar we wonen, waar de
kantoren zijn, waar de appartementen voor gasten en studenten zijn, en waar de
trainingen gegeven worden. Op zo’n complex is altijd wel wat te doen aan
onderhoud.
Vaak spaar ik de klussen op, om ze op zo efficiënt mogelijke manier te kunnen
uitvoeren.
Er zijn klussen waar ik materiaal voor nodig heb, die of ergens in een container liggen of gekocht moeten worden bij de doe-het-zelf-zaak. Dit laatste kost geld, maar als het niet anders kan……
En als er zo’n klusdag op het ITC is, gaat het net als altijd:
Er zijn klussen waar ik materiaal voor nodig heb, die of ergens in een container liggen of gekocht moeten worden bij de doe-het-zelf-zaak. Dit laatste kost geld, maar als het niet anders kan……
En als er zo’n klusdag op het ITC is, gaat het net als altijd:
·
Ties? Kun je even naar de Rock gaan, daar is een
kraan die opeens lekt. Kun je dat even maken?
·
Of: Kun je even lekker drinkwater halen op
Jimmy’s farm?
·
Of: Er is een lekkage aan de afvoer in de
keuken, kun je dat even maken?
Daar gaat je planning!
Als die ad hoc klus dan klaar is, kijk je wat er nog gedaan kan worden en welke tijd je nog hebt om dat te doen en je maakt een keuze.
Het is dus niet de vraag: ‘Wat zal ik nu eens doen’, maar: ‘Wat moet er het eerste gebeuren’.
Vorige week heb ik eindelijk de keuken en kastdeuren in ons eigen appartement vast gezet en afgesteld. Een klus die al sinds december in mijn hoofd zat.
Daarna ben ik nog een stap verder gegaan en heb de lekkende kraan in ons appartement uit elkaar gehaald. Hij lekte bij de aansluiting op de muur, maar ook de kraan zelf lekte. Na een aantal pogingen is het gelukt om dit gefikst te krijgen. Wat lekker dat het kopje van het aanrecht kan die het lekkende water opving.
Bij het afsluiten van de waterdruk ontdek ik een nog grotere lekkage. Daar stroomt constant water uit een overdrukklep weg. Ik zie kans om de geoxideerde klep te demonteren.
Telefoon van een collega: ‘Ties, we zijn in Windhoek en de shop waar we onderdelen zouden halen is verhuisd. Geen idee, waar naar toe. Kun je de onderdelen in Okahandja halen? Dan kunnen ze in het weekeinde op transport naar Oshikuku.’
Gelukkig moet ik toch naar de doe-het-zelf-zaak, voor de onderdelen van de lekkende klep. Even weg met de auto, maar de benzine is op en de tijd dringt. Stressen om toch op tijd te zijn en de klus te klaren.
Bij de doe-het-zelf-zaak zijn ze altijd blij om me te zien, want ik kom nogal eens wat halen. Zo ook nu en ze helpen me direct. Er gaat nog wat korting af en beiden zijn we blij. De onderdelen van de klep zijn niet te krijgen bij hun (en verder ook niet in Okahandja). Een vervanger komt op N$800,- en dan moet ik ook nog in de muur hakken om hem pas te maken en leidingen solderen. Dit lijkt me geen goede oplossing.
De andere onderdelen gaan mee en ik ga overleggen. We besluiten om de klep kort te sluiten en alles netjes af te werken. Op een andere plek in het systeem zit een klep die hetzelfde doet, als de druk te hoog mocht worden.
Als ik alles klaar heb wat echt moet, is het half 6 en het is mooi geweest.
Mijn kluslijst voor het ITC is alleen maar langer geworden vandaag. Volgende week is er een nieuwe klusdag op het ITC.
Misschien moet ik Simon (mijn Namibische helper) maar een paar dagen hier laten komen om te klussen, zodat het weer wat opschiet hier. Ik ga wat klussen voor hem voorbereiden.
Als die ad hoc klus dan klaar is, kijk je wat er nog gedaan kan worden en welke tijd je nog hebt om dat te doen en je maakt een keuze.
Het is dus niet de vraag: ‘Wat zal ik nu eens doen’, maar: ‘Wat moet er het eerste gebeuren’.
Vorige week heb ik eindelijk de keuken en kastdeuren in ons eigen appartement vast gezet en afgesteld. Een klus die al sinds december in mijn hoofd zat.
Daarna ben ik nog een stap verder gegaan en heb de lekkende kraan in ons appartement uit elkaar gehaald. Hij lekte bij de aansluiting op de muur, maar ook de kraan zelf lekte. Na een aantal pogingen is het gelukt om dit gefikst te krijgen. Wat lekker dat het kopje van het aanrecht kan die het lekkende water opving.
Bij het afsluiten van de waterdruk ontdek ik een nog grotere lekkage. Daar stroomt constant water uit een overdrukklep weg. Ik zie kans om de geoxideerde klep te demonteren.
Telefoon van een collega: ‘Ties, we zijn in Windhoek en de shop waar we onderdelen zouden halen is verhuisd. Geen idee, waar naar toe. Kun je de onderdelen in Okahandja halen? Dan kunnen ze in het weekeinde op transport naar Oshikuku.’
Gelukkig moet ik toch naar de doe-het-zelf-zaak, voor de onderdelen van de lekkende klep. Even weg met de auto, maar de benzine is op en de tijd dringt. Stressen om toch op tijd te zijn en de klus te klaren.
Bij de doe-het-zelf-zaak zijn ze altijd blij om me te zien, want ik kom nogal eens wat halen. Zo ook nu en ze helpen me direct. Er gaat nog wat korting af en beiden zijn we blij. De onderdelen van de klep zijn niet te krijgen bij hun (en verder ook niet in Okahandja). Een vervanger komt op N$800,- en dan moet ik ook nog in de muur hakken om hem pas te maken en leidingen solderen. Dit lijkt me geen goede oplossing.
De andere onderdelen gaan mee en ik ga overleggen. We besluiten om de klep kort te sluiten en alles netjes af te werken. Op een andere plek in het systeem zit een klep die hetzelfde doet, als de druk te hoog mocht worden.
Als ik alles klaar heb wat echt moet, is het half 6 en het is mooi geweest.
Mijn kluslijst voor het ITC is alleen maar langer geworden vandaag. Volgende week is er een nieuwe klusdag op het ITC.
Misschien moet ik Simon (mijn Namibische helper) maar een paar dagen hier laten komen om te klussen, zodat het weer wat opschiet hier. Ik ga wat klussen voor hem voorbereiden.
Lekkende klep |
Lekkage verholpen |
Het resultaat van lekkage, herstel in voorbereiding |
Eén van de huidige klussen: Pilaren van de buitenmuur vullen |
Vullen met handgemixt beton (onze motormixer is 700km verderop in gebruik) |
Netjes afgewerkt |
Reacties
Een reactie posten