Bertro*

Even spelen met de accuboormachine

 Bertro zit in een van de care-groepen op de Ark in Okahandja.

Het is een aardige jongen. Hij is soms wat in zich zelf gekeerd en kan toch heel goed observeren als het om praktische dingen gaat. In de care-groep valt hij vaak buiten de boot. Hij zou moeten kunnen lezen en schrijven, maar zijn niveau is ver onder dat van andere kinderen van 10 jaar. Hij speelt vaak met jongere kinderen.

Als het eten op is kan hij het in de care-groep niet meer uithouden en gaat naar buiten. Daar loopt hij dan wat verdwaasd rond. Vaak komt hij dan bij mij. Als er dan iets is wat hij voor mij kan doen, leer ik hem allerlei dingen. Dat gaat hem heel goed af. Hij snapt de praktische dingen prima.
Maar als het op leren lezen aankomt, gaat het helemaal mis. Daar bakt hij niks van.
Welke mogelijkheden zijn er voor Bertro?
Wat moeten we met hem aan en wat zijn de (financiële) consequenties hiervan?

In elk geval is hij altijd blij om mij te zien. Dan kan hij lekker praktische dingen doen.
En voor de toekomst? Ik hoop dat ze voor Bertro een praktische opleiding vinden, waarna hij met goede begeleiding een enorm goed vakman kan worden. Maar zo ‘gemakkelijk’ als in Nederland, gaat dit in Namibië zeker niet.

Tegels insmeren als een broodje, dat kan Bertro prima

Wanneer ik een paar weken niet op het care-point geweest ben en even langs kom om wat te regelen is Bertro heel erg blij om me te zien. “Blijft onkel hier?” Na mijn nee, springen de tranen in zijn ogen en verandert zijn gezichtsuitdrukking van blij naar boos/ intens verdrietig. Wat kunnen we doen om hem te helpen en gelukkig te doen zijn? Binnenkort willen we daar eens diep met anderen over doorpraten.

Ik heb met anderen gepraat en ze herkennen en erkennen het probleem. Er moet een rapport zijn van een onderzoek, maar dat is niet te vinden. We hebben bedacht dat ik hem wat praktische vaardigheden ga aanleren en kan proberen hem daarmee te stimuleren. Immers als ik iets één keer voordoe, kan hij het ook.
En hij geniet daarvan. Ik hoop dat het moment om dit uit te voeren snel mag komen.
En dat is vanmiddag gebeurt! We kwamen met z’n tweeën aan bij het care-point en direct komt Bertro naar ons toe:  “Bly onkel hier?” Ja Bertro, ik werk vanmiddag hier en jij kunt me helpen!
Wat is hij blij.
Tja en dan moet je anderen teleurstellen, want ik heb geen werk voor 15 kinderen. En zeker niet op het dak van de eerste verdieping, waar een afvoer van de bovenverdieping lekt.
We kijken samen eerst wat er mis is. Er blijkt een koppeling gescheurd op een lastige plek. We gaan naar de winkel om een nieuwe koppeling te halen. Maar de nieuwe koppeling monteren blijkt niet zo eenvoudig. Na het monteren gaan we testen. Bertro staat binnen en ik werk buiten en zo helpen we elkaar. Uiteindelijk lukt het ons samen om het lekvrij te krijgen. Daarna maken we nog samen een puzzel van draad, die Bertro meekrijgt.

Bertro glimt helemaal en zegt dat hij een fijne middag gehad heeft. We spreken af dat we nog vaker op deze manier gaan werken, wat hij helemaal goed vind.
Fijn dat we hem op deze manier kunnen helpen. Een speciale jongen, op een speciale manier geholpen. Hier wordt ik zo blij van, zo dankbaar dat ik hiervoor de skills heb gekregen.

*Bertro is niet zijn echte naam.

Samen een draadspelletje maken

Nieuw care-room met gordijnen

En toen kregen we ook nog een hele Oryx gedoneerd!