 |
| Ontelbaar veel gezinnen met alleen een moeder. |
Atjeng geeft hem haar liefde, ze vertrouwt hem. Ze is gek met hem en als hij
vraagt geeft ze zichzelf helemaal aan hem.
Dan blijkt dat ze zwanger is. Ze deelt de zwangerschap uiteraard met de jongen. Dan is hij onmiddellijk klaar met haar. Hij is niet meer de attente liefhebbende vriend, maar verdwijnt koudweg uit haar leven. Zij is zwanger en overstelpt met verdriet om de verbroken vriendschap en de verbroken beloften voor de toekomst. Ze blijft teleurgesteld achter. Haar vertrouwen in mensen is tot een minimum gedaald. Met geen mens spreekt ze over haar zwangerschap. Alleen God weet van haar moeiten en Hij zorgt voor haar. Dat voelt Atjeng heel sterk. Pas als het niet meer anders kan licht ze haar moeder in over de zwangerschap.
Haar zoon wordt geboren in goede gezondheid. In plaats van dat ze boos op haar zoon is omdat de vader haar in de steek gelaten heeft, is hij alles voor haar.
Haar zoontje en haar situatie is een steun bij haar werk. Op haar werk vertelt Atjeng aan andere meiden over hoe moeilijk het is als alleenstaande moeder. Ook over hoe gemakkelijk jongens een meisje in een ongewenste zwangerschapssituatie kunnen brengen. En hoe vaak jongens het meisje daarna laten vallen. Zij kan vanuit de praktijk haar verhaal doen bij haar werk als Caregiver bij Christ’s Hope .
Kort na de geboorte van haar zoontje ontdekt Atjeng in haar borst een gezwel wat langzaam groeit. Ook hierover spreekt ze met niemand. Dit is te privé, te dicht bij.
Maar het gezwel groeit langzaam door gedurende een paar jaar. Dan, na 4 jaar gaat het gezwel sneller groeien en licht ze een vertrouwd persoon in. Die adviseert haar dringend naar het ziekenhuis te gaan voor onderzoek. Dat wil Atjeng wel, maar ze heeft geen geld. En anderen vragen doet ze niet, zelfs niet als ze weet dat er een fonds voor gezondheidszorg bij haar werk is.
Om kosten te besparen gaat ze met haar zoontje bij haar moeder wonen.
Dan wordt haar moeder ook nog ziek en heeft geen inkomsten meer.
Een half jaar nadat Atjeng de vertrouwenspersoon heeft ingelicht gaat ze uiteindelijk naar het ziekenhuis. Maar nog schrikt ze terug voor een operatie, want stel je voor dat ze sterft, wat moet haar zoontje dan? En nog steeds heeft Atjeng geen geld.
Uit het fonds krijgt ze een bijdrage voor de eerste onderzoeken, maar om meer durft ze niet te vragen.
De operatie wordt met succes uitgevoerd, het gezwel is gelukkig niet kwaadaardig. De wond geneest voorspoedig. Ze is geweldig dankbaar dat God haar heeft gespaard om te leven voor haar zoontje.
De rekening van het ziekenhuis heeft Atjeng betaald met het loon van december.
Andere rekeningen heeft Atjeng betaald met het geld waar ze de huur van het huisje van moest betalen.
Dan blijkt dat ze zwanger is. Ze deelt de zwangerschap uiteraard met de jongen. Dan is hij onmiddellijk klaar met haar. Hij is niet meer de attente liefhebbende vriend, maar verdwijnt koudweg uit haar leven. Zij is zwanger en overstelpt met verdriet om de verbroken vriendschap en de verbroken beloften voor de toekomst. Ze blijft teleurgesteld achter. Haar vertrouwen in mensen is tot een minimum gedaald. Met geen mens spreekt ze over haar zwangerschap. Alleen God weet van haar moeiten en Hij zorgt voor haar. Dat voelt Atjeng heel sterk. Pas als het niet meer anders kan licht ze haar moeder in over de zwangerschap.
Haar zoon wordt geboren in goede gezondheid. In plaats van dat ze boos op haar zoon is omdat de vader haar in de steek gelaten heeft, is hij alles voor haar.
Haar zoontje en haar situatie is een steun bij haar werk. Op haar werk vertelt Atjeng aan andere meiden over hoe moeilijk het is als alleenstaande moeder. Ook over hoe gemakkelijk jongens een meisje in een ongewenste zwangerschapssituatie kunnen brengen. En hoe vaak jongens het meisje daarna laten vallen. Zij kan vanuit de praktijk haar verhaal doen bij haar werk als Caregiver bij Christ’s Hope .
Kort na de geboorte van haar zoontje ontdekt Atjeng in haar borst een gezwel wat langzaam groeit. Ook hierover spreekt ze met niemand. Dit is te privé, te dicht bij.
Maar het gezwel groeit langzaam door gedurende een paar jaar. Dan, na 4 jaar gaat het gezwel sneller groeien en licht ze een vertrouwd persoon in. Die adviseert haar dringend naar het ziekenhuis te gaan voor onderzoek. Dat wil Atjeng wel, maar ze heeft geen geld. En anderen vragen doet ze niet, zelfs niet als ze weet dat er een fonds voor gezondheidszorg bij haar werk is.
Om kosten te besparen gaat ze met haar zoontje bij haar moeder wonen.
Dan wordt haar moeder ook nog ziek en heeft geen inkomsten meer.
Een half jaar nadat Atjeng de vertrouwenspersoon heeft ingelicht gaat ze uiteindelijk naar het ziekenhuis. Maar nog schrikt ze terug voor een operatie, want stel je voor dat ze sterft, wat moet haar zoontje dan? En nog steeds heeft Atjeng geen geld.
Uit het fonds krijgt ze een bijdrage voor de eerste onderzoeken, maar om meer durft ze niet te vragen.
De operatie wordt met succes uitgevoerd, het gezwel is gelukkig niet kwaadaardig. De wond geneest voorspoedig. Ze is geweldig dankbaar dat God haar heeft gespaard om te leven voor haar zoontje.
De rekening van het ziekenhuis heeft Atjeng betaald met het loon van december.
Andere rekeningen heeft Atjeng betaald met het geld waar ze de huur van het huisje van moest betalen.
Uitzetting uit het huisje dreigt! Nog durft Atjeng
anderen niet om geld te vragen, want dan gaan ze doorvragen waar dit wel niet
voor nodig is. En dat wil Atjeng beslist niet.
Gelukkig is er iemand die dit ter ore komt. Die persoon ziet op de een of andere manier kans om het geld aan haar over te maken. Dat het dan nog een week duurt voordat ze het geld ter beschikking heeft, is normaal in Afrika.
Wat is Atjeng dankbaar dat God mensen op haar weg bracht die haar konden helpen in haar financiële nood.
Atjeng kan blijven wonen in haar huis, ze kan haar rekeningen betalen, ze kan medicijnen kopen voor haar zieke moeder en zij, haar moeder en haar zoontje hebben de komende feestdagen te eten. En Atjeng kan haar verhaal blijven inpassen in de lessen van Genesis Design, waarin ze jongeren leert welke waarde ieder van hen heeft, zonder dat een ander daar over heeft te beslissen.
Atjeng is geen uitzondering. In Afrika kom je veel ongetrouwde vrouwen tegen met één of meer kinderen, zonder dat er een man in beeld is. En dat is in de meeste gevallen niet het resultaat van een losbandig leven, maar van in de steek gelaten worden.
Gelukkig is er iemand die dit ter ore komt. Die persoon ziet op de een of andere manier kans om het geld aan haar over te maken. Dat het dan nog een week duurt voordat ze het geld ter beschikking heeft, is normaal in Afrika.
Wat is Atjeng dankbaar dat God mensen op haar weg bracht die haar konden helpen in haar financiële nood.
Atjeng kan blijven wonen in haar huis, ze kan haar rekeningen betalen, ze kan medicijnen kopen voor haar zieke moeder en zij, haar moeder en haar zoontje hebben de komende feestdagen te eten. En Atjeng kan haar verhaal blijven inpassen in de lessen van Genesis Design, waarin ze jongeren leert welke waarde ieder van hen heeft, zonder dat een ander daar over heeft te beslissen.
Atjeng is geen uitzondering. In Afrika kom je veel ongetrouwde vrouwen tegen met één of meer kinderen, zonder dat er een man in beeld is. En dat is in de meeste gevallen niet het resultaat van een losbandig leven, maar van in de steek gelaten worden.
 |
| Vorige week zaterdag was er "Carols by Candle-light". Wij mochten helpen met de voorbereidingen. |
 |
| Tijdens het evenement kregen de kinderen een voedzaam cadeautje. |
 |
| Diverse zang en dansgroepen maakten hun opwachting. |
 |
| Deze week was het weer werken geblazen. Controle en reparatie van stoelen. |
 |
| Na het lassen van de scheuren, alles weer netjes in de grondverf. |
 |
| Op zaterdag is er tijd voor heerlijke ontspanning. |
Reacties
Een reactie posten