Natuur en klimaat

Droog zand, hete stenen, daar loopt toch geen water?!

Annie en Henk Woertink uit Nederland vinden het apart dat hier steeds over ‘De rivier’ wordt gesproken. De rivier is een vrijwel niet begroeide strook zand en grind, met hier en daar wat rotsen. “Het ligt wel laag, maar je gelooft toch niet dat hier ooit water gaat stromen in dit droge land!”
Deze constatering van hun brengt met tot het onderstaande verhaal.

Onderweg in Namibië, in Omaruru, spreek ik twee boeren. Ze wonen zo’n 70 km van elkaar, maar ontmoeten elkaar zo nu en dan in de koffiebar van de spar in Omaruru. En laat ik nu aan diezelfde bar zitten met een kop koffie.
De ene boer heeft in oktober 85mm regen gehad. Een geweldige hoeveelheid voor Namibische begrippen. Hij is er dan ook erg gelukkig mee.
De andere boer heeft nog geen regen gehad en maakt zich zorgen. Het land is erg verdroogd en heeft de regen hard nodig. En dat terwijl het nu regentijd is.
Vaak hoor je in de middag gerommel en je ziet het weerlicht. Donkere wolken komen opzetten en vervolgens gebeurt er niks. Hooguit gaat de temperatuur een paar graden naar beneden, van 40 graden naar 35 graden of zo.
Weer geen regen. En morgen precies hetzelfde.
De boer verzucht: “Soms heb ik liever dat het winter is, dan weet ik zeker dat er geen regen zal vallen, maar dit maakt me gek!”

Ver van de drukke weg, ver van de drukke wereld, ligt de “guestfarm Duesternbrook”. De farm ligt aan een zich tussen de bergen door kronkelende strook zand en grind. De farm is van veel gemakken voorzien. De belangrijkste waarde die op de farm gegenereerd word is: Rust.
Via een tip van ons komen Henk en Annie op de farm terecht.
Vanaf de farm kijken ze naar de brede strook zand en grind waar niks groeit. Wel mooi zo’n strook, je kunt het wild er goed zien. Ze geloven nog steeds niet dat hier water zal stromen. “Het is droog en heet zand. Daar stroomt geen water”.

Met de auto door het droge rivierzand. Stel je voor: Van Windesheim naar Hattem dwars door het rivierbed. Zelfs in een droge zomer, geen optie!

De volgende dag stroomt er (natuurlijk) nog steeds geen water. Wel rijden ze met een gamedrive over het droge zand en grindbed. De zon staat tijdens het middaguur recht boven hen te branden. Geen wolkje te zien. Kort na de lunch verandert de lucht. In het zuiden komen wolken opzetten. De kleur wordt het wat donkerder. Ze worden erg donker. Dan is er opeens een windvlaag. In de verte wordt het wat mistig. Het lijkt wel stof in de lucht. De lucht wordt steeds donkerder in het zuiden. Langzaam trekt de donkere lucht naar het noorden.
Dan komen er sterke winden, die alles wat los ligt meeslepen: Stof, zand, bladeren, papieren. Het stof maakt je haar vies en het voelt niet fijn. Het gaat regenen, grote dichte druppen ploffen in het hete zand. Een stortbui van regen valt neer. ‘Snel even douchen’ zegt Annie en loopt naar hun gastenkamer.
Dan roept Henk haar terug. Er komt, vanuit het zuiden, water aanstromen over de strook zand en grind. Het wordt een woeste stroom die van alles meevoert. Waar ze gisteren nog reden met de gamedrive, stroomt nu minstens een halve meter woest water.
Het is dus toch een rivier! Wat een zegen dat er water komt. Het land heeft dit zo nodig, want het is zo droog hier. Na een paar uur neemt de stroom af. Het regent niet meer, maar op veel plaatsen staat water in de rivierbedding. Water voor het wild dat nu gewoon kan drinken. Water voor de planten die kunnen ontkiemen. Water om te leven! Er wordt gebeden en gedankt. Gebeden om nog meer water, gedankt voor water dat er al viel.
Henk en Annie staan verwonderd dat dit mogelijk is. Geweldig dat Henk en Annie dit mee mochten maken.

Het is toch mogelijk! Een rivier van water waar net nog een droog, heet zandbed was!

In Zuidelijk Afrika zijn duizenden bruggen, die voor het oog niet nodig zijn, maar tijdens het regenseizoen soms een paar dagen of zelfs maar een paar uur hard nodig zijn. Anders zou het verkeer door de woeste stroom meegevoerd worden, zouden voetgangers niet kunnen oversteken en zou alles stilliggen.

Onzin zo'n hoge brug in vrijwel vlak land? Wacht maar tot de rivier loopt.

Een week later rijden wij op een brug over zo’n droge rivier.
Henk zegt: “Het is dat we het gezien hebben, anders zou je niet geloven dat hier water kan stromen”.

Een stortbui, die alles nat maakt, laat de rivier lopen. Wat zijn ze blij met zo'n bui!

Gereedschap repareren! Een schakelaar uit een kapotte boormachine, maakt de schuurmachine weer werkend.