Op verlof in Nederland

Even terug naar Nederland. KLM heeft goede condities en uitstekende service!

Lang geleden is de vlucht geboekt. Onder andere om ons jongste kleinkind te zien en vast te houden. Wanneer hij geboren is eind november, en later tijdens de kerstdagen, denken we stiekem: “Waarom hebben we niet een vlucht geboekt voor half december?” Het antwoord is heel eenvoudig: We hebben in die periode nog hulp uit Nederland op bezoek. Dat we een week later dan zij naar Nederland vliegen heeft te maken met ticketprijzen. Ze zijn nu per stuk ongeveer 150 euro goedkoper als die van een week eerder. En dat scheelt nogal.

Woensdag zijn we uit Okahandja vertrokken. Inchecken en boarden gaat prima. We mogen als verrassing van de KLM ieder nog een extra koffer meenemen. Hier door kunnen we nog spullen voor iemand meenemen die naar Duitsland is geëmigreerd vanuit Namibië.  Bovendien doen we de rolkoffers in de grote koffers, zodat we minimaal handbagage hebben. En nog zitten we ruim binnen de kilo’s.
De service aan boord is prima. De bekende uitspraak: “Vliegtuigeten is smerig”. Wordt door de KLM-catering gelogenstraft.
Wat lekker om gewoon Nederlands te horen spreken. We hebben het afgelopen jaar best wel Engels bijgeleerd, maar het is heerlijk om gewoon Nederlands te horen spreken.
De tussenlanding in Luanda geeft ons een andere kijk op Angola. Wat enorm veel afgedankte vliegtuigen en rommel op het vliegveld. Wij gaan lekker door naar Nederland.
Na een voorspoedige vlucht landen we op de Polderbaan van Schiphol. Op de één of andere manier staan we vooraan bij de douane en kunnen vlot door naar de bagageband, waar natuurlijk nog geen koffer is. Joke loopt door naar de ramen waar je de aankomsthal kunt zien. Daar staat Hester met Kris. Door het raam kunnen we even met elkaar kletsen en elkaar zien.
De koffers komen vlot op de band en dan door die deuren, waardoor je weer in de bewoonde wereld komt. Knuffelen en dan naar de auto. Ties mag gelijk rijden naar Berkel. Rechts, rechts, rechts rijden zit er in zijn hoofd. Het gaat prima en binnen no time zijn we in Berkel. Na even kletsen, gaan we gewoon nog een poosje slapen. Sorry, maar het ontbijt was om half vier vanmorgen. Slapen met sokken aan, maar toch nog koude voeten. (Dat heb ik niet gemist.)

Maar wat hebben we nu gemist? Laat ik maar wat dingen op noemen die we deze week al beleefd hebben.

·         Nederlands praten met iedereen die je aan moet spreken

·         Lekker knuffelen met onze kleinkinderen.

·         Gewoon een broodje in stukjes snijden voor Elin

·         Samen met Elin een geitje melk geven

·         Lekker op de bank zitten voorlezen

·         Gewoon lekker gek doen met Elin

·         Rustig zitten en kijken naar Elin en Kris

·         Achter de wandelwagen lopen door het dorp, met je kleinkind er in

·         Met elkaar eten aan tafel

·         Aardappelkroketjes eten

·         Shoarma eten

·         Een pakketje versturen en weten dat het aan zal komen

·         Een kleinkind wat je gewoon een hele poos aan zit te kijken terwijl je tegen hem praat

·         Een grote bouwmarkt, met eindeloos veel klusspullen

·         Gewoon naar de HEMA gaan

·         Genieten van het geklets van Elin

·         Een loopfietsje aanpassen, omdat Elin groter gegroeid is.

En de komende dagen zullen daar nog ontmoetingen bijkomen met:

·         De meeste van onze andere kinderen

·         Ons andere kleinkind in Nederland

·         Collega’s op school

·         Onze gemeente in Hattem

·         Buren

·         Vrienden

Verder zullen we genieten van veel dingen, zoals:

·         De doop van Kris

·         Nederlandse kerkdienst zelf bijwonen en beleven

·         De papieren krant lezen

·         Aan tafel zitten met familie en of vrienden

·         Nederlands eten

·         Reizen met de trein

Heel veel dingen om van te genieten en dat allemaal in 10 dagen voor Ties en 3 weken voor Joke.

We zullen tijd te kort komen, maar door dingen op te schrijven hopen wij ze op te slaan om er met vreugde op terug te kijken.

Na deze korte onderbreking hopen we gesterkt en gezegend weer verder te werken in Namibië, onder de zegen van onze God.

Mooi vogeltje die we op de boerderij de hele tijd zagen.

Steiger in Namibië, bij de achtermuur die vernieuwd moet worden.

Kris is vol aandacht voor zijn Opa

Opa en oma zijn vol aandacht voor Kris

Elin geeft een geitje melk