Rijles

Op veilig terrein oefenen voor het rijbewijs.
Vorige week lieten we al weten dat Ties rijles geeft. Voor geleerd? Nee. Voor aangesteld of beëdigd? Nee. Voor gekwalificeerd? Nee. Maar…… Ja, je kunt van alles vragen waarom en hoe. Ik zal proberen wat uit te leggen over het hoe en wat.
De begeleiding die ik geef is overigens alleen voor werknemers van Christ’s Hope.

Kosten:
Als je de kosten voor een Nederlands rijbewijs zou omzetten in Namibische Dollars, kom je uit op meer dan een jaarsalaris voor onze caregivers. Als je elke maand moet knibbelen om financieel rond te komen, is het geen optie om dit bedrag aan een rijopleiding te besteden. Met andere woorden: Voor iemand met een gewone baan is het hier niet haalbaar om een rijbewijs te halen.
Behoefte:
Er is wel grote behoefte om je rijbewijs te halen, om de boodschappen voor het CarePoint te halen, om een ziek kind naar het ziekenhuis te brengen, om een ver ouderbezoek te doen of naar een meeting met andere Caregivers te gaan. Immers de afstanden in Namibië zijn groot.
Beginsituatie:
Namibië is een land waar nog maar relatief kort autovervoer voor een grote groep mensen beschikbaar is. Ervaring in autorijden binnen een familie is er nauwelijks. Zo is er weinig tot niks bekend over de techniek en waarvoor handeltjes en knopjes in een auto dienen.
Mogelijkheden:
Een poos terug ben ik opgeleid om trekker rijopleidingen te verzorgen en examens af te nemen. Vanwege veranderde omstandigheden heb ik daar de laatste paar jaar niks meer mee gedaan.
Bovendien ben ik nog steeds praktijkdocent en volgens de mensen hier geef ik les op een bijzondere, innovatieve manier.
De auto waarin ik lesgeef is een automaat, net zoals de meeste auto’s hier. Dat scheelt een hoop in de instructie en het wennen aan de auto.
Voorlopig geef ik les op het voetbalveld binnen de omheining van het CarePoint. Natuurlijk is dit geen voetbalveld zoals in Nederland. Er groeit nog geen sprietje gras. De bodem is grindachtig met hier en daar zand. Het is redelijk vlak, maar het loopt van het hoogste punt naar het andere uiterste punt ongeveer 2 meter af.
Kortom: Een ideaal terrein om de helling proef te doen, om aan te tonen wat het verschil is tussen opwaarts rijden en afwaarts rijden, waarbij de snelheid en de stand van het gaspedaal duidelijk variëren. Langs het veld staan hier en daar bomen en struiken, terwijl er bovendien een behoorlijke rots in een hoek is. Mooie plekjes om achteruit in te parkeren.
Wat een mogelijkheden.
Leerlingen:
Er is een groepje van 3 mensen, die ik zo drie keer in de week les geef, van 5 tot 6 uur in de middag. Ze mogen bij toerbeurt achter het stuur kruipen en een oefening doen.
In het begin is het op ruime afstand van alle obstakels langs de rand wennen aan het voertuig en zijn mogelijkheden. Daarna worden er rondjes gereden achter de doelpalen langs. Een keer tussen de doelpalen doorrijden is wel heel bijzonder, helemaal als je er dan achteruit op de spiegels weer tussendoor moet. Achtjes over het hele veld is echt moeilijk, vooral omdat het terrein schuin afloopt.
Natuurlijk is één achtje te gemakkelijk, dus is de volgende uitdaging om zoveel mogelijk lussen tussen de doelen te maken, zonder je spoor te kruisen.
Naast het doel gaan staan en achteruit tussen de palen terecht komen is bijna onmogelijk, maar het lukt.
Ondertussen behandelen we onderdelen als band verwisselen, verlichting controle en motorcheck.
We hebben ook toeschouwers, die een volgende serie lessen graag willen meebeleven. Vanmiddag konden we uit hun mond optekenen dat de huidige leerlingen behoorlijk progressie boeken.
Spannend:
De uitrusting van de auto is zodanig, dat ik alleen bij de handrem en het stuur kan. Voor de rest ben ik afhankelijk van de kundigheid en de stalen zenuwen van de leerlingen.
Meestal praat ik heel rustig, maar als ik mijn stem verhef gebeuren er spannende dingen, zoals teveel snelheid of verkeerd aan het stuur draaien waardoor een muur wel erg snel dichterbij komt.
Vanmiddag ging het bijna mis. Ik heb geschreeuwd: STOP, STOP. Ik heb de handrem met een ruk aangetrokken. Een grote stofwolk attendeerde de toeschouwers op iets wat niet zo hoorde. En opeens werd het zo ontzettend heet in de auto! Maar het is allemaal goed gegaan. De leerling van dat moment verwisselde in een nauwe doorgang alleen maar het gas en het rempedaal. Verder niks.
Hoe verder?:
We hebben nog wat bijzondere verrichtingen te oefenen en wat meer routine bij het bedienen van de auto is helemaal niet erg. Zo bedenk ik steeds weer nieuwe oefeningen om het leuk en leerzaam te houden.
Later kijken we dan wel wanneer we de weg op gaan.
Zo gaan we langzaam op naar het rijbewijs.


Genieten van een heerlijke cappuccino in een prachtige omgeving.
Praktijkles over deursloten.
Praktijkles glaszetten.
Aftekenen van de gewerkte uren door Jerome, onze technische hulp en ondersteuner.

Reacties