Een andere gastvrijheid

Lamp stuk? Ja, stuk en weg. En zo is het!

Gastvrijheid is een begrip wat hoog in het vaandel staat bij ons Nederlanders. Hier in Afrika ligt dit allemaal even anders. Hier is een heel andere cultuur rond gastvrijheid. We hebben wat ervaring opgedaan de laatste tijd.

Als je in Europa in een restaurant komt, mag je verwachten dat datgene wat op het menu staat besteld en geleverd kan worden. Mocht dat niet het geval zijn, dan is daar een goede reden voor en wordt dit bij het uitdelen van het menu aangegeven.
In Namibië ligt dit allemaal even anders:

We hebben bij een fastfoodrestaurant het volgende meegemaakt: Een enkele keer lopen we op vrijdagavond naar de Mall (2 km lopen), om ons de enorme luxe van een ijsje te veroorloven. Tot 3 keer toe is het gebeurd, dat er geen ijs is. En dan is er geen verontschuldiging, gewoon: “We don’t have icecream today”.
Bij een ander, overigens uitstekend, restaurant, was halverwege de middag de patat op. Overigens konden we de rest van het menu wel bestellen.
In één restaurant was de gasfles leeg en kon er niet gekookt worden. Alleen de magnetron deed het. De tweede dag was er nog geen gas en ook was er geen yoghurt meer. Tja, gewoon op, niks aan te doen.

Bij een Guestfarm hebben we een ervaring gehad die heel bijzonder is. In Europa beantwoord je een mail om een prijsopgave in de regel, of het moet dusdanig onbehoorlijk zijn dat je de zender van de mail niet in huis wilt hebben. Wij hebben daar een paar keer heerlijk genoten, dus een volgend bezoek stond op de rol. Helaas stond de optie die we graag wilden niet op de prijslijst. Vandaar dat we om een prijsopgave vroegen. We kregen geen antwoord, dus de mail nog een keer gestuurd, weer geen antwoord. Toen de mail verstuurd naar de directie: Ze zouden er op terug komen. Geen inhoudelijke reactie. Op den duur heb ik gebeld: Ze zouden een prijsopgave sturen. Nog niks. Vervolgens alles netjes uitgelegd en nogmaals gemaild, omdat we er erg graag naar toe wilden. Tot onze grote verbazing kregen we antwoord: “Wij doen niet aan prijsopgaves en misschien is het beter bij een andere Guestfarm te vragen”. Dat hebben we toen maar gedaan en daar ontzettend mooie dagen gehad.
Bij Guesthouses, B&B’s en andere overnachtingsplekken is het in de regel goed voor elkaar. Daar is men gewend aan Europese gasten en heeft men geleerd wat gastvrijheid is.
Wel hebben we een keer gehad dat de kraan op de wastafel helemaal los zat en dat er gaten in het muskietennet zaten.
Wij logeerde diverse keren op de CarePoints in de andere plaatsen dan thuis in Okahandja. Een eerste keer dat je daar komt, weet je niet wat je te wachten staat. Een volgende keer ben je ingespeeld op wat je kunt verwachten.
Meestal moet je niks verwachten. Er staat in een ruimte een bed klaar en er is douche en toilet gelegenheid.
Eten wordt soms verzorgd, meestal moeten we dat zelf regelen.
Maar er verandert ook wel eens iets en dan kom je onvoorbereid vlak voor etenstijd aan en er is niet, zoals de andere keren, voor eten gezorgd. Er zijn dingen verandert sinds jullie hier de laatste keer waren. Niemand heeft wat gezegd of bedacht dat dit wel eens lastig zou kunnen zijn. Deze keer eten we de broodjes die we van de lunch over hebben maar op. De volgende morgen moeten we voor het ontbijt maar naar de winkel. Hadden we dit geweten, dan hadden we spullen meegenomen, maar als niemand iets zegt……..
Of je hebt alles meegenomen, maar er is geen pan om te koken. Tja, dan moet jij je maar redden.
Of in de badkamer is helemaal geen lamp in de fitting, terwijl ik hem er bij het vorige bezoek zelf in heb gezet. Maar in de kamer doet het licht het wel en er valt wel licht over het douchegordijn voor de badkamer, dus wat is er mis?

De meeste van deze dingen vallen gewoon onder het kopje cultuur verschil. Je accepteert het allemaal maar. Want zo leven de mensen hier ook: Accepteer het leven zoals je het krijgt, dan heb je de minste stress.
Ja, dat hebben we wel geleerd, maar in mijn trainingen over ‘Onderhoud-management’ laat ik duidelijk horen dat het aanvaarden van dingen zoals ze gaan, bij onderhoud-management tot grote schade en kosten kan leiden.
Een ander punt is de communicatie. Daar valt nog heel wat aan te sleutelen. Maar als je doordenkt heeft dat ook weer met precies dezelfde grondhouding te maken. Als je gast de situatie waarin hij beland accepteert, hoeft hij toch niet geïnformeerd te worden over veranderingen? Hij zal wel zien en accepteren.

Zo is gastvrijheid voor een Europeaan een heel ander begrip dan voor de Afrikaan. De Europeaan zal met zorg naar je omzien. De Afrikaan gedoogt dat je er bent, zal je nooit wegsturen, maar zal vanuit de cultuur verwachten dat jij accepteert hoe de situatie is. Zich verdiepen in hoe jij het zou willen hebben is alleen al vanuit hun eigen context ondenkbaar.

We weten het allemaal wel, maar toch: “Soms moet je opeens even iets kwijt!”