Huis in Hattem

Behoorlijk gesloten, maar nu zijn de luiken vast wel weer open.

Op 28 augustus 2017 verlieten we ons huis aan de Waalstraat. Vanaf toen hebben er anderen gewoond. Waar wij verbleven mag bekend zijn. Zeer binnenkort hopen we het huis weer te betrekken. Maar net zoals Nederland niet hetzelfde gebleven is, is ook ons huis niet hetzelfde gebleven. Er zijn mensen die zicht zorgen hebben gemaakt over het huis.

Voor ons vertrek uit het huis hebben we, in de verwachting dat we zeer binnenkort zouden vertrekken naar Afrika, ons huis verhuurd vanaf 1 september 2017. Er komt een leuk gezin teug naar Nederland, van een paar jaar buitenland. Ze willen het graag huren en betrekken het al terwijl wij net de deur achter ons dicht doen. Overigens is dit allemaal in goed overleg gegaan. In de loop van de tijd dat de huurders er wonen, krijgen ze vaste banden in Hattem en ze kopen een eigen huis. Gelukkig moeten ze nog wat verbouwen, zodat ze nog even in ons huis blijven wonen.
Wanneer ze uiteindelijk toch vertrekken, gaan we op zoek naar andere huurders.
Nieuwe huurders worden gevonden, voor de rest van de periode dat we afwezig zijn. Een gezin uit Zwolle dat wacht op hun nieuwe woning, huurt ons huis. Omdat ze gesetteld zijn in Zwolle en de kinderen daar naar school gaan, zie je ze weinig. Bovendien houden ze de gordijnen bijna altijd gesloten.
In die tijd krijgen we vragen over het huis. Blijkbaar letten de mensen goed op wat er met ons huis gebeurt.
Is het wel verhuurd? Zit er geen hennepkwekerij in? En meer van dit soort betrokken vragen bereiken ons.
Gelukkig heeft onze zoon Peter regelmatig een inkijkje in het huis. Hij bevestigt iedere keer dat het allemaal in orde is. Wij krijgen die berichten door, maar om daar nu iedere keer een verhaal over te schrijven is wat teveel van het goede. Maar waarom hebben ze dan alles dicht? Gewoon een cultuurverschil en niks om zorgen over te maken.
Uiteindelijk vertrekken de huurders in mei weer naar Zwolle, omdat hun nieuwe huis beschikbaar is gekomen. We zijn blij dat we aan anderen onderdak hebben kunnen verlenen tijdens onze afwezigheid. Gelukkig hebben zij een mooie bijdrage geleverd, om de Rabobank iedere maand te kunnen betalen.
De resterende tijd vanaf eind mei hebben wij gebruikt om het huis te laten schilderen en schoon maken.
We hebben begrepen dat dit zeer grondig is gedaan.
We hebben ook berichten gekregen dat er in de tuin het een en ander is gedaan, omdat het er daar wat verwilderd uit zag.
Als we tussen de regels door lezen wie er allemaal bij betrokken zijn om ons bedje te spreiden, krijgen we de indruk dat we welkom zijn.
We zien er dan ook naar uit om weer terug te zijn in Hattem, in ons eigen vertrouwde huis en gemeente.
We zien er naar uit om weer dicht bij de meeste kinderen, kleinkinderen en verdere familie en vrienden te zijn.
We zijn er van overtuigd dat het huis na negentien maanden Namibië weer een THUIS zal zijn.

Tot zeer binnenkort in Nederland.

Mooie Namibische luchten, met op de voorgrond DIY (AGRA), het bedrijf dat ons voor een leuke prijs ruim van materiaal voor de playground heeft voorzien.